هفت عنصر طراحی رابط مشتری بخش سوم

هفت عنصر طراحی رابط مشتری ( 7C’s )

در دو مقاله قبلی 5 عنصر از 7 عنصر را معرفی کردیم. و در آخرین بخش از مقاله هفت عنصر طراحی رابط مشتری اتصال و تجارت را مورد بررسی قرار می دهیم.

6- اتصال ( Connection ) :

منظور از Connection میزان پیوند یک وب سایت با وب سایت های دیگر است. بحث Connection اساس لینکها و اتصال هایی که یک وب سایت با وب سایت های دیگر دارد را مورد بررسی قرار می دهد. ما می توانیم شبکه ای از لینک ها را در وب سایت داشته باشیم که این لینکها می تواند بین وب سایت خودمان با وب سایت های دیگر باشد.

انواع لینک ها :

1. لینک به سایت های دیگر : این لینک ها تحت برنامه های همکاری بین سایت ها صورت می گیرد.
2. لینک با زمینه سایت اصلی : تمام محتوا را خودمان تولید نکنیم برای نمونه قسمتی را یک داستان را در وب سایت خودمان نوشتیم ادامه داستان را به سایت اصلی لینک بدهیم.
3. محتوای برون سپاری شده : لزومی ندارد که همه محتوای وب سایت را خودمان تولید کنیم ، امکان دارد بخش اخبار را از یک وب سایت خبری برداشته باشیم در حقیقت با این کار ما لینکی را به سایت خبری برون سپاری می کنیم. که این کار باعث می شود ما محتوای غنی تر و وسیع تری داشته باشیم.
4. راهبری لینکها : یعنی مسیری که لینکها مشتریان را در خودش قرار می دهد چیست. آیا لینک ها باعث می شوند مشتریان سریعتر از سایت ما خارج شوند. یا مدت زمان بیشتری را در سایت ما بمانند. بااین کار ما می توانیم میزان ماندگاری مشتریان در سایت را فهمیده و روی آن کارهایی انجام دهیم. اگر می دانیم که مشتری در یک لینک خاصی است می توانیم در سر راه آن لینک یک صفحه خاصی را قرار دهیم.

دسته بندی Connection :

در این بخش بررسی می کنیم که چگونه می توان وب سایت ها را بر اساس نوع اتصال هایی که استفاده می کنند و خط سیر هر اتصال دسته بندی کرد. منظور از خط سیر آن است که آیا یک اتصال کاربران را به خارج از سایت هدایت می کند یا آنها را در سایت اصلی نگاه می دارد.

1. سایت مقصد : سایت های مقصد محتویاتی را که خود تولید کرده اند ، اغلب به صورت انحصاری و همراه با چند پیوند به سایت های دیگر ارائه می دهند. آن سایت ها که بیشتر به دلیل جامعیت و اعتبارشان ارزش دارند ، اطلاعات گسترده ای از تمام عرضه کنندگان بیرونی محتوا نیز ارائه می دهند. سایت های مقصد اغلب امتیاز استفاده از محتوای خود را در ازای مبلغ مشخصی به سایت های دیگر اعطا می کنند.
2. سایت مرکز : سایت های مرکز (Hub ) تر کیبی از محتویات خود ساخته و پیوندهای منتخب به وب سایت های مرتبط را نمایش می دهند. کاربران معمولا از سایت های مرکز بازدید می کنند زیرا این سایت ها درگاهی برای اطلاعات مربوط به یک صنعت یا موضوع خاص هستند.
3. سایت های پورتال : پورتال ها اغلب حاوی اطلاعات انحصاری برون سپاری شده و پیوندهایی به دیگر سایت ها می باشند. محتویات خودساخته در چنین سایت هایی بسیار اندک است یا اصلا وجود ندارد.

7- تجارت ( Commerce ) :

ویژگی هایی تجاری رابط مشتری یک وب سایت توانایی آن سایت را در انجام معاملات مالی تقویت می کند. همانگونه که انتظار می رود ویژگی های تجاری برای وب سایت های محصول محور که هدف آنها فروش محصولات است ، مهمترین هستند. اما این ویژگی ها اغلب در سایت های اطلاعات محور و سرویس محور نیز یافت می شوند. که این ویژگی ها عبارتند از :

1. ثبت نام : وب سایت باید قابلیت ثبت نام داشته باشد. اطلاعات مختلف افراد را دریافت کند و پروفایلی را برای کاربران تشکیل دهد. و همچنین کاربران بتواتند خرید خودشان را مشاهده کنند.
2. سبد خرید : مشتریان بتوانند کالاهای مختلف را به صورت یکجا در سبد خرید همان فروشگاه قرار دهند. و همچنین بتوانند مبلغ آن را بپردازند و همچنین اینکه در خرید بعدی اطلاعات دوباره دریافت نشود و باعث صرفه جویی در وقت مشتریان شود. در اینجا می توانیم از استراتژی های قیمت گذاری استفاده کنیم.
3. امنیت : وب سایت ها باید تلاش کنند که از طریق فناوری های رمزنگاری و تصدیق هویت امنیت معاملات و داده های مربوط به آنها را تضمین کنند.
4. پذیرش کارت های اعتباری : سایت ها باید امکان پذیرش کارت های اعتباری را برای پرداخت مبلغ داشته باشند و همچنین تایید اعتبار را فوری انجام دهند.
5. خرید با یک کلیک : مشهورترین شکل این ویژگی ، ویژگی انحصاری خرید با یک کلیک در آمازون می باشد. یعنی کاربران بتواند بسیاری از اطلاعات را از قبل وارد کرده و مراحل سفارش به سرعت انجام شود.
6. ردگیری سفارش : این کار باعث می شود میزان اطمینان کاربر ، بالا رود یعنی کاربر بداند از لحظه ای که سفارش داده چه اتفاقی افتاده است. و بتواند مراحل مختلف سفارش محصول را Trace کند.

دسته بندی Commerce :

پس از ارزیابی ویژگی های تجاری که یک وب سایت برای پیاده سازی انتخاب کرده است ، می توان آن را در یکی از سه دسته دارای قابلیت تجاری کم ، متوسط و زیاد قرار داد.

1. قابلیت تجاری کم : این وب سایت ها توانایی پردازش معاملات را دارند. اما تعداد ویژگی های تجاری که در بالا اشاره کردیم در آنها کم است. چنین وب سایت هایی مربوط به کسب و کارهای کوچک یا شرکت هایی هستند که وب درصد کمی از فروش آنها را تشکیل می دهد.
2. قابلیت تجاری متوسط : برخی وب سایت ها نیازی به تمام امکانات تجاری ندارند ، زیرا گرچه معاملات مالی برای آنها ضروری است، اما هدف اصلی به شمار نمی رود.
3. قابلیت تجاری زیاد : این وب سایت ها تقریبا به همه ویژگی های تجاری که در بالا به آن اشاره شد مجهزند. مالکین آنها معمولا شرکت های آفلاین بزرگ یا شرکت های آنلاین مشهوری هستند که حجم فروش بالایی دارند.